آسمان سفدبه جای آبی؟
ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﻬﻨﺪﺳﺎﻥ ﻫﻮﺍﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺘﻌﺎﺩﻝ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﻣﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ،ﺍﻓﺸﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺷﮑﻨﻨﺪﻩ ﻧﻮﺭ ﺩﺭ ﺟﻮ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺯﻣﯿﻦ ﺗﺰﺭﯾﻖ ﮐﻨﻨﺪ، ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﺑﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺳﻔﯿﺪ ﺭﻧﮓ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ.
ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺫﺭﺍﺕ ﻣﻌﻠﻖ ﺳﻮﻟﻔﺎﺕ ﺩﺭ ﺟﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﻈﺮﯼ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﺩﻣﺎﯼ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺨﺶ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ. ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﺫﺭﺍﺕ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﮑﺴﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﻮﺭ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺟﻮ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻧﺪ. ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻋﻠﻮﻡ ﮐﺎﺭﻧﮕﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﻟﯿﻔﺮﻧﯿﺎ، ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ 20 ﺩﺭﺻﺪﯼ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ ﺗﺎﺑﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﻄﻮﺡ ﻧﻮﺭ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﻧﺮﻣﺘﺮ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ.
ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﺎﺛﯿﺮﺍﺕ ﻣﻬﻤﯽ ﺑﺮ ﺣﯿﺎﺕ ﻭ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﺎﻫﺶ ﻧﻮﺭ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﺻﻨﻌﺖ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻧﻮﺭ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺧﻮﺩ ﺗﮑﯿﻪ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﻣﺎ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﻋﻤﻞ ﻓﺘﻮﺳﻨﺘﺰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎﯼ ﺯﯾﺮ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺍﺭﺗﻘﺎ ﺑﺨﺸﺪ. ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻭﺍﺿﺢﺗﺮﯾﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺭﻧﮓ ﺁﺑﯽ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻧﻮﺭ ﺑﺎ ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﻬﺎﯼ ﻫﻮﺍ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻃﻮﻝ ﻣﻮﺟﻬﺎﯼ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺁﺑﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻗﻮﯾﺘﺮ ﺍﺯ ﻃﻮﻝ ﻣﻮﺟﻬﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺮﻣﺰ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺫﺭﺍﺕ ﻣﻌﻠﻖ ﺩﺭ ﻫﻮﺍ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﻬﺎﯼ ﻫﻮﺍ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﻮﺭ ﻗﺮﻣﺰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺤﻮ ﺷﺪﻥ ﺭﻧﮓ ﺁﺑﯽ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﻬﺎﯼ ﺭﯾﺰﺗﺮ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩﺗﺮ ﻭ ﺳﻔﯿﺪﺗﺮ ﺷﺪﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.
ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺫﺭﺍﺕ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﺍﺯ 0.1 ﺗﺎ 0.9 ﻣﯿﮑﺮﻭﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﻃﺒﻒ ﻧﻮﺭ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺭﻧﮓ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪﺍﻧﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻗﻄﺮﻫﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﻧﮓ ﻣﺤﻮﺗﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺫﺭﺍﺕ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻗﻄﺮ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺭﻧﮓ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﻔﯿﺪﺗﺮ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻫﻨﺪ.
ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺩﺭ ﺣﻮﻣﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺍﺯ ﻭﺿﻮﺡ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻟﻮﺩﮔﯽ ﻫﻮﺍ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺳﺖ.
ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺗﺮﺩﯾﺪﻫﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺫﺭﺍﺕ ﻣﻌﻠﻖ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻬﻨﺪﺳﺎﻥ ﻫﻮﺍﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺫﺭﺍﺕ ﺩﺭ ﻣﺤﯿﻂ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﺪ.
